Ik heb elk najaar last van depressies en ga daardoor met angst die periode van het jaar tegemoet. Ik hoorde vorig jaar in september van de Shelter via een vriend. Ik vond het die eerste keer dat ik binnenstapte verrassend dat je alleen je voornaam hoefde te zeggen. En ik vond het ook heel verfrissend dat men echt is en niemand toneel speelt. De Shelter voelde meteen goed, fijne mensen en onderlinge solidariteit. Het voelt als een soort substituut familie. Mijn angst voor het najaar en de depressie viel weg toen ik de Shelter leerde kennen, want vanaf toen had ik een plek en mensen om naar toe te gaan, een tweede thuis. De periode van sluiting viel me dan ook erg zwaar, appen en online meedoen is niks voor mij, wel had ik steun aan de onderlinge telefoontjes, smsjes en bezoekjes en hulp.
A.