Voor mij is de Shelter een ontmoetingsplek maar tevens een rustpunt en ook een doe-plek. Het geeft ook structuur. En zeker niet onbelangrijk- het geeft veiligheid- met andere woorden een soort van thuissituatie. Doordat het ongedwongen is maakt het ook dat mensen makkelijk onderling contact leggen of elkaar met rust laten. Doordat de Shelter bestaat hebben mensen een doel. Komen uit hun bed – uit hun huis. Al is het alleen al om een kop koffie te drinken en/of een praatje te maken. Daardoor heeft de Shelter bestaansrecht en moet dus blijven bestaan, anders worden ze weer teleurgesteld in onze maatschappij.
T.